Άγης Βερούτης: Υπερφορολόγηση για καταπολέμηση της διαφθοράς (και άλλα παραμύθια...)

Πριν αρκετό καιρό συμμετείχα σε μια διαδικτυακή συζήτηση όπου οι συνομιλητές μου έλεγαν ούτε λίγο ούτε πολύ πως η υπερφορολόγηση της ακίνητης ιδιοκτησίας ήταν η επιλεγμένη μέθοδος για να βάλει χέρι το κράτος στα αποθέματα του μαύρου χρήματος που μετατράπηκε σε ακίνητα.

Δηλαδή, έλεγε το σκεπτικό, όσοι πήραν μαύρο χρήμα από

μίζες ή φακελάκια ή φοροδιαφυγή, έβαλαν τα χρήματα αυτά σε ακίνητα, και κάνοντας την κατοχή όλων των ακινήτων ασύμφορη στην Ελλάδα θα τιμωρούσε το κράτος τους απατεώνες.

Αυτό είναι ως να λέμε ότι όποιος φοράει μαύρο κοστούμι είναι νεκροθάφτης, ή ότι όποια φοράει ακριβό ρολόι είναι κλέφτρα κοσμηματοπωλείου, και άρα πρέπει να τη συλλάβει η αστυνομία και να την τιμωρήσει το δικαστήριο.

Ακόμα χειρότερα, η ακίνητη ιδιοκτησία είναι εξαιρετικά διαδεδομένη στη χώρα μας για ιδιοκατοίκηση, και άρα οι παράλογοι νόμοι υπερφορολόγησης του διαμερίσματος του καθενός πολίτη υποβιβάζουν το βιοτικό επίπεδο όλων των πολιτών της χώρας.

Ακόμα ένα έγκλημα απόδοσης συλλογικής ευθύνης εναντίον ολόκληρου του ελληνικού Λαού συντελέστηκε δήθεν στο όνομα της απόδοσης δικαιοσύνης.

Η διαφθορά είναι πραγματικά το μεγαλύτερο πρόβλημα που μαστίζει την ελληνική κοινωνία. Είμαστε οι χειρότεροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση στη διαφθορά, και τα φαινόμενα πάμπλουτων δημοσίων λειτουργών που δεν έχουν όμως ποτέ τους εργαστεί τα γνωρίζουν όλοι εκτός από τη δικαιοσύνη και τον επιθεωρητή δημόσιας διοίκησης.

Η διαφθορά εξειδικεύεται, δεν είναι τυχαία ούτε διάχυτη. Αν ήταν διάχυτη, τα αποτελέσματα της υποβάθμισης της οικονομικής ζωής της χώρας κάπως θα αλληλοαναιρούνταν. Όμως δεν συμβαίνει αυτό.

Η διαφθορά επικεντρώνεται σε εκείνους τους κρατικούς υπαλλήλους που η πολυνομία και η υπερβολική ελευθερία ερμηνείας του νόμου και ελευθερία επιβολής κυρώσεων στον πολίτη τους δίνει τη δυνατότητα να ανταλλάσσουν την ευνοϊκή μεταχείριση από πλευράς τους προς τον πολίτη με χρηματικό αντάλλαγμα.

Αν κάποιος πραγματικά ήθελε να καταπολεμήσει τη διαφθορά και να τιμωρήσει τα φαινόμενα συγκέντρωσης μαύρου χρήματος, σήμερα στον έβδομο χρόνο της μεγαλύτερης ύφεσης που έχει βιώσει ποτέ οικονομία, θα είχε συστήσει ειδικό τμήμα εσωτερικών ελεγκτών που θα ξετίναζε όποιον βρέθηκε ποτέ σε θέση συναλλαγής και εκβίασης πολίτη, λόγω δικαιοδοσίας και πεδίου ευθύνης.

Αντί αυτού, οριζόντια μέτρα υπερφορολόγησης. Η φορολογία των ακινήτων ως ποσοστό επί της αξίας τους και επί των συναλλαγών ήταν από τις μεγαλύτερες μεταξύ των χωρών του ΟΟΣΑ (η φορολογία μέχρι τον Δεκέμβριο).

Συλλέγαμε λιγότερους φόρους συνολικά ως ποσοστό του συνόλου της φορολογίας, αλλά αυτό οφείλεται στην έλλειψη ελέγχων που ανέφερα πιο πάνω.

Έχουμε κακής ποιότητας και αναξιόπιστα φορολογικά δεδομένα στην Ελλάδα είναι η αλήθεια. Όμως δεν είναι λύση η εξοντωτική φορολόγηση επί δικαίων και αδίκων όπως εφαρμόζεται σήμερα, που έχει οδηγήσει χιλιάδες σε ατομική χρεοκοπία και σε απόγνωση.

Δεν είναι σοβαρό ένα κράτος που φορολογεί υποθετικό πλούτο, όπως κάνει σήμερα με τα ακίνητα, με την φορολόγηση αν κάποιου του λείπουν αποδείξεις, με τα τεκμήρια, και με τα υπόλοιπα. Το ότι κάποιοι φοροδιαφεύγουν δεν σημαίνει ότι μπορούν να θεωρούνται όλοι ένοχοι, ούτε μειώνεται η διαφθορά με κανένα τρόπο παίρνοντας από πολλούς περισσότερα από όσα αντέχουν ή έχουν για να δώσουν.

Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι οι αντοχές των πολιτών δεν δύνανται να υπολογίζονται εκ των προτέρων, εκ των υστέρων είναι φανερό ότι οι πολίτες δεν αντέχουν πλέον.

Δεν χρωστάει κανείς επειδή του κάνει ευχαρίστηση. Ο Στουρνάρας το ξέρει, και γι΄ αυτό και έχει υπολογίσει στον νόμο για τον φόρο ακινήτων απώλειες 20%.

Η διαφθορά εξειδικεύεται και δεν καταπολεμάται με οριζόντια μέτρα που εξαθλιώνουν τους πολλούς. Γιατί π.χ. δεν κάνουν πόθεν έσχες σε όλους τους εφοριακούς και πολεοδόμους, αλλά πάνε να ξηλώνουν την ιδιοκτησία από εκείνους που έχουν χτυπηθεί πιο βαριά από την κρίση, δηλαδή τους ανέργους και όσους κατακρημνίστηκε το εισόδημά τους από την ύφεση;

Οι πολιτικές φορολόγησης που ακολουθούνται και οι φορολογικοί νόμοι είναι εγκληματικοί για τον πολύ κόσμο. Κυρίως προστατεύουν τους διεφθαρμένους και τη διαφθορά τα οριζόντια μέτρα αντί των ελέγχων των πιθανότερων να είναι διεφθαρμένοι.

Όταν συνυπολογιστεί και το αμόκ κατασχέσεων τραπεζικών λογαριασμών και ακίνητης ιδιοκτησίας φοροφειλετών στις τελευταίες βδομάδες, σε συνδυασμό και της βεβιασμένης έναρξης λειτουργίας του ΚΕΑΟ που εξαπολύθηκε εναντίον των 450.000 ανασφάλιστων του ΟΑΕΕ και των υπόλοιπων ταμείων αυτασφάλισης, η μεγάλη εικόνα συμπληρώνεται.

Το Ελληνικό κομματοκρατούμενο κράτος, με τη συμπαράσταση της Τρόικας, δεν θέλει την πάταξη της διαφθοράς και του μαύρου χρήματος. Απλά παίζει το τελευταίο του χαρτί για τη διατήρησή του για λίγες ακόμη εβδομάδες.

Σκοπός της εξουσίας, έγραψε κάποιος άγνωστος στην "Ελληνική Νομαρχία, ήτοι λόγος περί Ελευθερίας" πριν δυο αιώνες (το 1806), δεν είναι το χρήμα. Σκοπός της εξουσίας είναι η αυτοδιατήρησή της, καθώς οι εξουσιάζοντες φοβούνται ότι αν χάσουν την εξουσία, εκείνοι που θα την πάρουν θα τους κάνουν όσα εκείνοι έκαναν στους υπόλοιπους όταν εξουσίαζαν.

Αν άλλωστε υπήρχε καμία πρόθεση από την Τρόικα να καμφθεί η ακραία διαφθορά που μαστίζει τη χώρα μας, θα είχε επιμείνει στην υλοποίηση τόσο της άρσης του ακαταδίωκτου και μη-ευθύνης υπουργών, όσο και τη σύσταση λειτουργικής υπηρεσίας δίωξης της διαφθοράς στο δημόσιο και ελέγχου πόθεν έσχες τόσο των δημοσίων υπαλλήλων σε θέσεις εκβίασης του πολίτη, όσο και όλων των εξουσιαζόντων από το 1974 ως σήμερα, που κάθε λίγο και λιγάκι μετατίθεται κατά 6 μήνες στο μέλλον από κάποια τροπολογία που ψηφίζεται βράδυ χωρίς φεγγάρι.

Κάποια μέρα ελπίζω να τιμωρηθούν όλοι αυτοί που έχουν πάρει αυτές τις εγκληματικές αποφάσεις των τελευταίων ετών ενάντια στον ελληνικό Λαό, στους νοικοκύρηδες, τους μικρομεσαίους, τους άνεργους, τους φτωχοποιημένους.

Οι Χρυσαυγίτες υπόσχονται κρεμάλες και γι΄ αυτό άλλωστε και είναι στη φυλακή, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ επαγγέλλεται δικαστήρια.

Εγώ ελπίζω απλά η δικαιοσύνη να αποκαταστήσει την αξιοπρέπεια του Λαού.

(πρώτη δημοσίευση: capital.gr)