Φίλιππος Σαββίδης: Συνειδητή η ψήφος στη Χρυσή Αυγή…

Τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών κατέρριψαν ακόμα ένα μύθο: ότι την Χρυσή Αυγή (ΧΑ) ψηφίζουν «παρασυρμένοι» και «παραπληροφορημένοι» πολίτες. Οτι η ψήφος προς το νεοναζιστικό-εγκληματικό μόρφωμα είναι κυρίως προϊόν της κρίσης και αντισυστημική έκφραση. Οτι το φαινόμενο ΧΑ είναι παροδικό.

Κάθε άλλο. Η ψήφος προς την ακροδεξιά εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή είναι συνειδητή. Οσοι την ψήφισαν είχαν και άλλες επιλογές. Ωστόσο, συνειδητά

επέλεξαν να δώσουν λόγο και ρόλο σε ένα κόμμα με νεοναζιστικά χαρακτηριστικά. Ηξεραν τι αντιπροσωπεύει και επομένως ήξεραν τι ψήφιζαν. Κάθε άλλη δικαιολογία είναι περιττή.

Οσοι ψήφισαν ΧΑ είχαν και άλλες επιλογές. Ωστόσο, συνειδητά επέλεξαν να δώσουν λόγο και ρόλο σε ένα κόμμα με νεοναζιστικά χαρακτηριστικά

Τις πιο πάνω σκληρές διαπιστώσεις επιβεβαιώνουν οι ίδιοι οι αριθμοί. Στις δημοτικές εκλογές του 2010 ο σήμερα υπόδικος αρχηγός της ΧΑ Νίκος Μιχαλολιάκος έλαβε ως υποψήφιος δήμαρχος 5.29%. Μετά τα όσα δραματικά μεσολάβησαν τα τελευταία τέσσερα χρόνια, δηλαδή τις δολοφονίες, τους τραμπουκισμούς, την τρομοκρατία και την δίωξη της ηγεσίας της ΧΑ, ο υπαρχηγός της οργάνωσης Ηλίας Κασιδιάρης έλαβε 16.12%, μόλις 1700 περίπου ψήφους λιγότερους από τον υποψήφιο της Νέας Δημοκρατίας Αρη Σπηλιωτόπουλο. Η ΧΑ τριπλασίασε σχεδόν το ποσοστό του 2010 ενώ στις περιφερειακές εκλογές εξασφάλισε το σημαντικό ποσοστό του 11.11%. Υπενθυμίζεται ότι το νεοναζιστικό μόρφωμα στις Βουλευτικές εκλογές του 2009 έλαβε το 0.29%. Τρία χρόνια μετά είχε λάβει 6.9% ενώ στις Ευρωεκλογές της ερχόμενης Κυριακής η ΧΑ αναμένεται να αυξήσει τα ποσοστά της.

Ολα τα πιο πάνω επιβεβαιώνουν το επιχείρημα ότι το φαινόμενο ΧΑ δεν είναι παροδικό. Οτι συνειδητά μια σημαντική μερίδα ψηφοφόρων, εδώ και πέντε και πλέον χρόνια, πριν ξεσπάσει η κρίση δηλαδή, επιλέγει να ενισχύσει μια οργάνωση με εγκληματικά χαρακτηριστικά, ρατσιστικές απόψεις και επικίνδυνα εθνικιστικές προσεγγίσεις.

Το πολιτικό σύστημα, οι δυνάμεις του «συνταγματικού τόξου», υποτίμησαν εξαρχής την απειλή της ΧΑ. Οταν το 2010 ο Μιχαλολιάκος έλαβε το 5.29% λίγοι κτύπησαν τον κώδωνα του κινδύνου και ακόμα λιγότεροι τους άκουσαν. Εκτοτε επαναλαμβάνεται το επιχείρημα περί «παροδικού φαινομένου» και περί «παραπλανημένων» πολιτών. Αντί από τότε οι δημοκρατικές δυνάμεις (από δεξιά μέχρι αριστερά) να συσπειρωθούν και να συζητήσουν σοβαρά πως θα αντιμετωπίσουν το εκκολαπτόμενο φαινόμενο του νεοναζισμού αδιαφόρησαν. Και όχι μόνο αυτό. Μερίδα αυτών φλέρταρε μαζί τους ελπίζοντας σε πολιτικά κέρδη.

Το πολιτικό σύστημα, οι δυνάμεις του «συνταγματικού κόστους», υποτίμησαν εξαρχής την απειλή της ΧΑ

Μαζί με την υποτίμηση του κινδύνου από το πολιτικό σύστημα συνυπήρχαν τα προβλήματα των πόλεων και των γειτονιών. Η αίσθηση της ανασφάλειας και της απουσίας του κράτους. Η έλλειψη μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για τη μετανάστευση που επέτρεψε στους επιτήδειους να αξιοποιήσουν το κενό οργανώνοντας εμπόριο ανθρώπων και πουλώντας προστασία στις παρατημένες γειτονιές. Και μετά ήρθε η κρίση. Η οποία ενίσχυσε αυτά τα φαινόμενα και κατέδειξε ακόμα πιο γλαφυρά την ανικανότητα του πολιτικού συστήματος και ειδικά των τοπικών αρχών να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα της καθημερινότητας των δημοτών.

Πέραν τούτων, το φίδι τρέφεται από τη φοβική ρητορική κομμάτων και υποψηφίων. Ολοι θυμόμαστε τις πομπώδεις εξαγγελίες του σημερινού πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά ο οποίος, παραμονές των εκλογών του 2012, στις κεντρικές συγκεντρώσεις της Νέας Δημοκρατίας έλεγε, γνωρίζοντας πολύ καλά τη σημασία των λέξεων, ότι «οι πόλεις μας έχουν καταληφθεί από παράνομους μετανάστες. Εμείς θα τις ανακαταλάβουμε».

Αλλά και καθ” όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για το Δήμο της Αθήνας ο επίσημος υποψήφιος της Νέας Δημοκρατίας Αρης Σπηλιωτόπουλος υιοθέτησε τη σκληρή ρητορική της λαϊκής δεξιάς ξυφουλκώντας εναντίον, για παράδειγμα, της ανέγερσης τζαμιού και κατηγορώντας τους δύο κυριότερους αντιπάλους του ότι θέλουν να μετατρέψουν την Αθήνα σε πόλο έλξης παράνομων μεταναστών. Σε τι διαφέρει, άραγε, αυτή η ρητορική με τα όσα έλεγε ο υποψήφιος της ΧΑ;

Η ακροδεξιά ρητορική και ο εξευμενισμός του νεοναζιστικού τέρατος φέρνει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα

Οπως αποδείχτηκε η κυβερνητική πολιτική ήταν, επίσης, επικίνδυνα αντιφατική. Από τη μια προσπάθησε, έστω και αργά, να ξηλώσει το νεοναζιστικό κόμμα με δικαστικά μέσα, χαρακτηρίζοντας, σωστά, τη ΧΑ ως εγκληματική οργάνωση. Οδήγησε στον Κορυδαλλό την ηγεσία της και αποκάλυψε την εγκληματική της δραστηριότητα. Και ενώ τα έκανε όλα αυτά, κυβερνητικά στελέχη, όπως ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Παναγιώτης Μπαλτάκος, είχαν ανοικτά κανάλια επικοινωνίας, πολύ πιθανόν εν γνώση του Μαξίμου, με στελέχη της εγκληματικής οργάνωσης. Προφανώς, ελπίζοντας ότι έτσι μπορούν να κερδίσουν πολιτικά.

Ολα αυτά δείχνουν ξεκάθαρα ότι η ακροδεξιά ρητορική και ο εξευμενισμός του νεοναζιστικού τέρατος φέρνει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Ωστόσο, το πιο τρομακτικό είναι ότι όσοι εφάρμοσαν αυτές τις τακτικές είτε, στην καλύτερη περίπτωση, δεν συνειδητοποιούν την επικινδυνότητά τους είτε, στη χειρότερη περίπτωση, είναι ιδεολογικά ταυτισμένοι με αυτές.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τον τελευταίο λόγο έχει ο πολίτης. Ο οποίος δεν έχει, πλέον, καμία δικαιολογία του τύπου «δεν άκουσα, δεν ήξερα».

 Από το TheToc.gr