Ενας Ιταλός σταρ στο Στρασβούργο

«Αν η Ευρώπη έβγαζε μια selfie θα έδειχνε κουρασμένη και σε ορισμένες περιπτώσεις θα έδινε την εικόνα της παραίτησης. Αν πρέπει να το συνοψίσω, θα έλεγα ότι η Ευρώπη θα έδειχνε να υποφέρει από ανία». Με αυτές τις φράσεις προλόγισε χθες ο Ματέο Ρέντσι τις προτεραιότητες της
ιταλικής προεδρίας στην ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο.


Ολο το τελευταίο διάστημα, άλλωστε, ο Ιταλός πρωθυπουργός δεν κρύβει ότι στόχος του είναι να δοθεί μια τονωτική ένεση στην «κουρασμένη» Ευρώπη, που μάλλον χρειάζεται ένα καλό... λίφτινγκ τόσο από πλευράς ολοκλήρωσης και ενοποίησης όσο και σε επίπεδο οικονομικών στόχων, εντάσσοντας την ανάπτυξη στις προτεραιότητές της.

Για τον Ματέο Ρέντσι το σημαντικότερο όλων, το μεγαλύτερο στοίχημα για τους επόμενους μήνες, θα είναι η Ευρώπη να ανακτήσει την ταυτότητα και την αυτοπεποίθησή της ύστερα από τόσα χρόνια που μαστίζεται από την κρίση.

Γι' αυτό και διάνθισε την ομιλία του με πολλές αναφορές στον πολιτισμό και την κοινή ευρωπαϊκή κληρονομιά, αποφεύγοντας να μιλήσει για «στεγνούς» οικονομικούς στόχους.

«Ολοκληρώθηκε η ελληνική προεδρία και η σκυτάλη πέρασε από την Ελλάδα στην Ιταλία. Μας έρχεται στον νου λοιπόν μια σημαντική σχέση και κληρονομιά: από τον Περικλή στον Κικέρωνα, από την ελληνική στη ρωμαϊκή αγορά, από τον αρχαίο ναό στην εκκλησία, από τον Παρθενώνα στο Κολοσσαίο.

Σήμερα όμως δεν τα αναστοχαζόμαστε όλα αυτά - επικεντρωνόμαστε στα σπρεντ, στη χρηματοοικονομική κρίση, στις δυσκολίες. Αυτά είναι τραύματα που επουλώνονται πολύ δύσκολα και τα οποία ασφαλώς δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε», τόνισε ο Ιταλός πρωθυπουργός, που υπογράμμισε ότι ο στόχος δεν είναι απλώς να ενοποιήσουμε τις ευρωπαϊκές γραφειοκρατίες. «Σε αυτή την περίπτωση η Ιταλία θα ξεπερνούσε τους πάντες», είπε με αρκετή δόση αυτοσαρκασμού ο Ρέντσι.

Στο επίκεντρο της ομιλίας του βρέθηκε το θέμα της ανάπτυξης και τόνισε ότι οι κανόνες «βασίζονται σε μια συμφωνία που ονομάζεται Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης. Υπάρχει η σταθερότητα, αλλά ταυτόχρονα και η ανάπτυξη... χωρίς την ανάπτυξη η Ευρώπη δεν έχει μέλλον».

Επέμεινε για άλλη μια φορά ότι δεν ζητά τη χαλάρωση των όρων, απλώς τον σεβασμό του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης, και διευκρίνισε ότι δεν κατηγορεί την ΕΕ για τα δομικά προβλήματα της πατρίδας του.

Αυτοκριτική
«Είπαμε στην Ιταλία πως τα προβλήματα δεν οφείλονται στην Ευρώπη, αλλά στα δικά μας εσωτερικά ζητήματα. Δεν κατηγορήσαμε την Ευρώπη. Είπαμε την αλήθεια. Και ήδη εφαρμόζουμε μεταρρυθμίσεις. Εμείς οι ίδιοι οι Ιταλοί πρέπει να αλλάξουμε. Δεν ζητούμε από την Ευρώπη τις αλλαγές που η ίδια η Ιταλία δεν είναι σε θέση να κάνει. Η Ιταλία πρώτη θα αλλάξει και πιστεύουμε στην ΕΕ», εξήγησε.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός έκλεισε την ομιλία του με μία ακόμη αναφορά στην Ελλάδα, λέγοντας ότι η κρίση, σαν τον Οδυσσέα, φτάνει στο τέλος της. Ομως το χρέος της δικής του γενιάς είναι «να ταυτιστεί με τον Τηλέμαχο, να δείξει ότι είναι αντάξια της κληρονομιάς που έλαβε: δεν μπορεί να ασχοληθεί απλώς και μόνον με θέματα νομισματικής πολιτικής», επιβάλλεται αντιθέτως «να φανεί αντάξια κληρονόμος, να διασφαλίσει την παράδοση της Ευρώπης».

ΕΙΔΙΚΗ ΜΝΕΙΑ
Η Ευρώπη χάνει αν αποχωρήσει η Βρετανία

Ειδική μνεία έκανε ο Ματέο Ρέντσι στη Βρετανία και στις απειλές του Ντέιβιντ Κάμερον για αποχώρηση της Βρετανίας από την ΕΕ. «Η Ευρώπη χωρίς το Ηνωμένο Βασίλειο δεν θα είναι λιγότερο πλούσια, αλλά θα είναι λιγότερο Ευρώπη, δεν θα είναι πλέον ο εαυτός της» υπογράμμισε.

Τι έχει να πει για την ΕΕ

•«Δεν νιώθετε ενθουσιασμό όταν συνειδητοποιείτε ότι καλείστε, σήμερα, να κάνετε πραγματικότητα το όνειρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης; Το όνειρο της γενιάς εκείνης η οποία, από τα ερείπια της μεταπολεμικής περιόδου, ξεκίνησε τη δημιουργία μιας νέας θεσμικής οντότητας».

•«Αν αγαπάμε την Ευρώπη, πρέπει να ενεργήσουμε δυναμικά, να προωθήσουμε την ανάπτυξη και την απασχόληση πολύ περισσότερο απ' ό,τι κάναμε μέχρι τώρα».

•«Δεν υπάρχει ανάγκη να αλλάξουν οι κανόνες. Αντίθετα, ζητάμε να γίνουν σεβαστοί όλοι τους. Ομως το μέλλον της Ευρώπης πρέπει να είναι πολιτικό, διαφορετικά δεν θα υπάρχει μέλλον».

•«Δεν αρκεί να έχουμε ένα νόμισμα, έναν πρόεδρο ή μια πηγή χρηματοδότησης από κοινού. Είτε αποδεχόμαστε ένα κοινό πεπρωμένο και κοινές αξίες, είτε χάνουμε τον ρόλο της Ευρώπης έναντι του εαυτού της».

•«Η Ευρώπη ζει σήμερα ένα μεγάλο δίλημμα μπροστά στο ερώτημα: τι είναι η Ευρώπη; Η Ευρώπη σήμερα είναι πλήξη (...) έχει κατακλυσθεί από αριθμούς και στερείται ψυχής».