Οργιώδη πάρτι με άφθονο αλκοόλ, εκτεταμένη χρήση ουσιών, σεξουαλική παρενόχληση, σεξιστική συμπεριφορά και παχυλοί μισθοί για λίγους εκλεκτούς άρρενες. Είναι το σκηνικό πίσω από τις κλειστές πόρτες μίας εκ των μεγαλύτερων επενδυτικών τραπεζών στον κόσμο, της Goldman Sachs, της οποίας τα στελέχη του ισχυρού φύλου φέρονται σαν «λύκοι της Γουόλ Στριτ».
Οι αποκαλύψεις αυτές προέρχονται από δύο πρώην εργαζόμενες στην τράπεζα, τις Κριστίνα Τσεν-Οστερ και
Σάνα Ορλιχ, οι οποίες έχουν ξεκινήσει τη δικαστική τους μάχη ενάντια στους πρώην εργοδότες τους από το 2010, χτες ωστόσο εμφανίστηκαν στο ομοσπονδιακό δικαστήριο του Μανχάταν, ζητώντας την επέκταση της μηνυτήριας αναφοράς εν ονόματι και άλλων γυναικών υπαλλήλων της εταιρείας, μαρτυρίες των οποίων προσέθεσαν στον φάκελο.
«Λέσχη αγοριών»
Απ' αυτές τις μαρτυρίες προκύπτει πως η τράπεζα έχει μετατραπεί σε μία «λέσχη αγοριών» όπου «οι γυναίκες είτε υφίσταντο σεξιστικές διακρίσεις είτε αγνοούνταν».
Οι καταγγέλλουσες μιλούν για προκλητική χλιδή στα όρια, ασυγκράτητη κατανάλωση αλκοόλ, ακριβά ταξίδια, συχνές επισκέψεις σε στριπ κλαμπ και παρενοχλήσεις παντός είδους. Μάλιστα, η Τσεν-Οστερ καταγγέλλει πως είχε παρενοχληθεί σεξουαλικά από συνάδελφο σε ένα δείπνο εργασίας το 1997 και πως την αποθάρρυναν να του κάνει αναφορά με απειλές περί απόλυσης και χρόνια αργότερα, όταν επέστρεψε από την άδεια μητρότητας, ανακάλυψε πως όλες οι «ζουμερές» υποθέσεις της είχαν δοθεί σε άνδρες συναδέλφους της.
Σύμφωνα με την Ντενίς Σέλεϊ, πρώην αντιπρόεδρο της Goldman Sachs μέχρι το 2009, οι άνδρες της εταιρείας αποκαλούσαν επανειλημμένα τις γυναίκες συναδέλφους τους με υποτιμητικούς χαρακτηρισμούς, όπως «χαζογκόμενες» και «party girls».Αλλά και η Λίσα Αλμπανίζ, πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος, καταγγέλλει πως η τράπεζα έχει καλλιεργήσει ένα κλίμα προκατάληψης κατά των γυναικών και πως για να «πετύχει μια γυναίκα στην Goldman Sachs θα πρέπει να ανέχεται προσβλητικά σχόλια από άνδρες συναδέλφους, να μην κάνει παιδιά και να πάρει απόφαση ότι ουδέποτε θα πληρωθεί όπως οι άνδρες, ακόμα κι αν κάνει την ίδια ή και καλύτερη δουλειά απ' αυτούς».
Στη μηνυτήρια αναφορά, εξάλλου, γίνεται λόγος για διακρίσεις και στους μισθούς ανάμεσα στις γυναίκες και στους άνδρες. Συγκεκριμένα οι γυναίκες αντιπρόεδροι λάμβαναν 21% μικρότερο μισθό σε σχέση με τους άντρες ομολόγους τους, ενώ στις κατώτερες υπαλληλικές κλίμακες η διαφορά ήταν 8%.
Ζητούν από το δικαστήριο αποζημίωση για τη βλάβη που υπέστησαν, το ύψος της οποίας θα καθοριστεί, η οποία και θα εκτοξευτεί στα ύψη αν η δικαστής Αναλίζα Τόρες επιτρέψει στις δύο γυναίκες να κάνουν ομαδική μήνυση.
Από την πλευρά της, η τράπεζα διά μέσω email του εκπροσώπου της, Ντέιβιντ Γουέλς, αρνείται κάθε κατηγορία, ενώ δήλωσε πως «όλο αυτό είναι μια φυσιολογική και αναμενόμενη διαδικασία κάθε ομαδικής μήνυσης». Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που σπάει η... ομερτά για την τράπεζα.
Το 2012, με επιστολή του που δημοσιεύτηκε στους «New York Times» - παρά την «αλλεργία που δείχνουν νυν και πρώην υψηλόβαθμα στελέχη της στον Τύπο- ο Γκρεγκ Σμιθ, παραιτηθείς επικεφαλής του ευρωπαϊκού τμήματος παραγώγων μετοχών, χαρακτήριζε το περιβάλλον στην τράπεζα «πιο τοξικό και καταστροφικό από ποτέ».
Μίλησε για μία τράπεζα «που καθοδηγείται από την απληστία της», που αποκαλεί τους πελάτες της «μάπετς» (μαριονέτες), που προσπαθεί συστηματικά να πείσει τους πελάτες της να επενδύσουν σε μετοχές ή άλλα προϊόντα από τα οποία η ίδια η τράπεζα θέλει να απαλλαγεί γιατί δεν πιστεύει πια σε αυτά».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..