Φραγκίσκο Ντε Μιράντα

Στο Καράκας της Βενεζουέλας, στις 28 Μαρτίου 1750, γεννήθηκε ο Φραγκίσκο ντε Μιράντα. Ολόκληρη, σχεδόν, η Λατινική Αμερική ήταν εκείνο τον καιρό ισπανική αποικία. Αν και η μητέρα του Ισπανίδα και ο πατέρας του ήταν Ισπανός από τα Κανάρια Νησιά και αν και ο Φραγκίσκο και τα αδέλφια του και είχαν όλοι γαλάζια μάτια, ξανθά μαλλιά και ύψος πάνω από
1,80 δεν αναγνωρίζονταν από την κοινωνία της Βενεζουέλας ως Ισπανοί αλλά ως ιθαγενείς. Ο πατέρας του πλούτισε ως έμπορος και πήγε στην Ισπανία και αγόρασε έναν τίτλο ευγενείας Όταν αναγνωρίστηκε ως Ισπανός υπήκοος ο νεαρός Φραγκίσκο θεώρησε πως αυτό του πρόσφερε μεγάλες προοπτικές σταδιοδρομίας στο στράτευμα. Άλλωστε, ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος ήταν που θα υπηρετούσε στον αυτοκρατορικό αποικιακό στρατό. Όταν οι αγγλικές αποικίες στην Αμερική κήρυξαν τον πόλεμο της ανεξαρτησίας, η Ισπανία βρισκόταν σε ανταγωνισμό με την Αγγλία. Συμφέρον της ήταν να νικήσουν οι άποικοι. Έσπευσε να βοηθήσει, στέλνοντάς τους το τάγμα στο οποίο υπηρετούσε ο Μιράντα. Έτσι, ο Φραγκίσκο ντε Μιράντα βρέθηκε, από το 1779 ως το 1781, να πολεμά, στο πλάι των επαναστατών και να ζυμώνεται με τις ιδέες της ανεξαρτησίας των λαών. Σιγά σιγά, συνειδητοποίησε πως δεν ήταν παρά ένα όργανο στην υπηρεσία της ισπανικής αποικιοκρατίας. Η ιδέα μιας επανάστασης των λαών της Λατινικής Αμερικής κατά της Ισπανίας άρχισε να ωριμάζει μέσα του.

Όταν το εκστρατευτικό σώμα διατάχτηκε να επιστρέψει, ο Φραγκίσκο ντε Μιράντα αρνήθηκε να γυρίσει στο Καράκας. Πέρασε στην Ευρώπη όπου προσπάθησε να οργανώσει μια σταυροφορία για την απελευθέρωση της Νότιας Αμερικής. Όμως, εκείνη την εποχή, η Ευρώπη έμοιαζε με καζάνι που βράζει. Κανένας δεν είχε όρεξη να πάει στην άλλη άκρη της γης να πολεμήσει. Όταν ξέσπασε η γαλλική επανάσταση, ο Μιράντα πέρασε στη Γαλλία κι, από το 1792, πολέμησε στο πλευρό των επαναστατών, φτάνοντας να γίνει στρατηγός της Δημοκρατίας. Κι ήταν αυτός που πολιόρκησε και πήρε την Αμβέρσα. Έφυγε από τη Γαλλία, όταν ξέσπασαν οι εσωτερικές διαμάχες. Ταξίδεψε την Ευρώπη. Πέρασε από την Ελλάδα γνώρισε τους Φιλικούς. Συνέχισε τα ταξίδια του. Έγινε φίλος και μάλλον εραστής της Μεγάλης Αικατερίνης της Ρωσίας. Έκανε ταξίδια σε Οθωμανική Αυτοκρατορία, Πρωσία και Μεγάλη Βρετανία. 
Γύρισε στο Καράκας το 1806. Με την πείρα που είχε αποκτήσει πολεμώντας σε δυο επαναστάσεις, άρχισε να οργανώνει τον ξεσηκωμό κατά των Ισπανών. Οι προετοιμασίες κράτησαν τέσσερα χρόνια. Στα 1810, ο Φραγκίσκο Μιράντα κήρυξε την ανεξαρτησία της Βενεζουέλας. Οι αρχικές του νίκες δεν κατάφεραν να παγιώσουν την επανάσταση. Νικήθηκε σε αποφασιστική μάχη και πιάστηκε αιχμάλωτος. Πέθανε το 1816 στη φυλακή. Πέντε χρόνια αργότερα, στα 1821, ο Σιμόν ντε Μπολιβάρ ύψωνε τη σημαία της ελευθερίας στη Νότια Αμερική.