Τα δεινά του πολέμου. Dulce et Decorum est

 

Διπλόσκυφτοι, σαν τους επαίτες σε λεηλασία
Στραβά τα πόδια μας, βήχοντας σαν παλιόγριες, είμαστε καταραμένοι μέσα στην λάσπη,
Μέχρι που στις στοιχειωμένες λάμψεις, γυρίσαμε τις πλάτες μας,
Και προς το μακρινό μας υπόλοιπο αρχίσαμε να βαδίζουμε με κόπο.
Άνδρες βάδιζαν κοιμισμένοι. Πολλοί είχαν χάσει τις μπότες τους

Αλλά χώλαιναν φορώντας παπούτσια από αίμα. Πήγαιναν όλοι κουτσοί, όλοι τυφλοί
Μεθυσμένοι από την κούραση, κουφοί ακόμη και στον σαν κραυγή της κουκουβάγιας ήχο
Που έκαναν οι ξεγυμνωμένες σφαίρες πέφτοντας πίσω
Αέριο! Δηλητηριώδες Αέριο! Γρήγορα παιδιά- Η έκσταση της ψηλάφησης.
Οι αδέξιες μάσκες βάζονται στην ώρα τους.
Αλλά κάποιος ακόμη ούρλιαζε και παραπατούσε
Και σπαρταρούσε σαν άντρας που είχε πέσει στη φωτιά ή στον ασβέστη
Αμυδρός μέσα από τα ομιχλώδη τζάμια και το παχύ πράσινο φως,
Καθώς κάτω από μία πράσινη θάλασσα τον είδα να πνίγεται.
Σε όλα μου τα όνειρα, μπροστά στην ανήμπορη ματιά μου,
Βουτάει προς το μέρος μου, καίγεται, ασφυκτιά, πνίγεται.
Αν σε κάποια αποπνικτικά όνειρα μπορούσες να βαδίσεις
Πίσω από το βαγόνι που τον εκσφενδονίσαμε,
Και παρακολουθούσες τα λευκά μάτια να συσπώνται στο πρόσωπό του,
Το κρεμασμένο του πρόσωπο, σαν ενός διαβόλου που έχει σιχαθεί την αμαρτία
Αν μπορούσες να ακούσεις, σε κάθε τράνταγμα, το αίμα
Να βγαίνει σαν να βράζει από τα κατεστραμμένα από τους αφρούς πνευμόνια,
Αισχρό σαν καρκίνος πικρό σαν ξερατό
Από χυδαίες, ανίατες πληγές πάνω σε αθώες γλώσσες
Φίλε μου δεν θα έλεγες με τόσο ζήλο
Σε φλογερά παιδιά για μία κάποια απελπισμένη δόξα,
Το παλιό ψέμα: Dulce et Decorum est.
Pro patria mori.*
 

Ποίημα του Wilfred Owen

Μετάφραση: Σπυριδούλα Σπυρίδων

*Πρόκειται για στίχο του Οράτιου που στα ελληνικά μεταφράζεσαι: Είναι γλυκό και σωστό. Να πεθάνεις για την Πατρίδα

 Εδώ σε ανάγνωση από τον Βρετανό ηθοποιό Christopher Ecclestone