Η περίοδος των Πέντε Καλών Αυτοκρατόρων

Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία όπως έχουμε μάθει από την αρχή της ήταν σε μία συνεχή πτώση. Πισώπλατα μαχαιρώματα, εκβιασμοί, δικτατορίες, χρηματισμοί και τα λοιπά. Όμως από το 96 μ.Χ μέχρι το 169 μ.Χ. ονομάζεται η περίοδος των Πέντε Καλών Αυτοκρατόρων. Την παρατήρηση αυτή
έκανε πρώτος ο  Niccolò Machiavelli το 1503. Παρατήρησε ότι ο Αυτοκράτορας Τίτος διάλεξε για διάδοχό του τον υιοθετημένο Νέρβα. Την ίδια τακτική ακολούθησε και ο Νέρβας και οι διάδοχοί του μέχρι τον Μάρκο Αυρήλιο. Όλοι υιοθέτησαν ευγενείς γόνους ρωμαϊκών οικογενειών και τους όρισαν διαδόχους τους. Η σειρά έχει ως εξής: Νέρβας, Τραϊανός, Αδριανός, Αντώνιος Πίος και Μάρκος Αυρήλιος. Και οι πέντε δεν είχαν ορδές πραιτοριανών να τους προστατεύουν ούτε ολόκληρες λεγεώνες να εξασφαλίζουν την παραμονή τους στην εξουσία. Πέρασαν σοφούς και δίκαιους νόμους υπέρ των κατώτερων τάξεων της αυτοκρατορίας. Αναδείχθηκαν για την σοφία, την ανδρεία τους, την σωστή και αγαθή ζωή που έζησαν και τον σεβασμό που είχαν στην Γερουσία. Ο ιστορικός του 18ου αιώνα Edward Gibbon σημειώνει στο έργο του The History of the Decline and Fall of the Roman Empire: Ότι η περίοδος από τον θάνατο τον Δομιτιανού (προκάτοχου του Τίτου) έως την διαδοχή του Κόμοδου (διαδόχου και γιου του Μάρκου Αυρηλίου) ήταν η πιο ευτυχισμένη και ευημερής εποχή στην ιστορία του πλανήτη. Η τεράστια έκταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας αρχόταν από απόλυτη εξουσία, υπό την καθοδήγηση της αρετής και σοφίας. Οι στρατοί είχαν περιοριστεί από την ευγενική αλλά δυνατή αρχή των αυτοκρατόρων, των οποίων οι χαρακτήρες και το κύρος διέταζαν από μόνα τους τον σεβασμό. Οι μορφές της πολιτικής διοίκησης  ήταν προσεκτικά διατηρημένες από τον Νέρβα, τον Τραϊνό, τον Ανδριανό, τον Αντώνιο Πίο και τον Μάρκο Αυρήλιο.>> 
 Οι εποχή των υιοθετημένων αυτοκρατόρων τελείωσε όταν ο Μάρκος Αυρήλιος όρισε ως κληρονόμο του τον φυσικό γιο του Κόμοδο προσπαθώντας να αποτρέψει έναν εμφύλιο που θα συγκλόνιζε την ρωμαϊκή αυτοκρατορία.