Οι «Μαρκς & Σπένσερ» νίκησαν τους Μαρξ & Ένγκελς.

Ας καταλάβει λοιπόν η σημερινή ηγεσία της αριστεράς που οικειοποιείται τον όρο και τις ιδέες του επαναστατικού μαρξισμού, και διεκδικεί τους αγώνες ανθρώπων όπως

ο Τσε και ο Άρης, ότι ουδεμία σχέση έχει μαζί τους. Ουδεμία σχέση έχει με την αριστερά των δυναμικών αντικατοχικών αγώνων, της διαρκούς αντιιμπεριαλιστικής δράσης, των μαχητικών διαδηλώσεων, και των καθημερινών συγκρούσεων έξω από τις πρεσβείες των ΗΠΑ. Ουδεμία σχέση έχει με την αριστερά των αντιαποικιακών εξεγέρσεων και των ανυπότακτων λαών, την αριστερά των λατινοαμερικάνικων κινημάτων και των παγκόσμιων εργατικών αγώνων. Αυτή η αριστερά-κατάντημα (πλην ελάχιστων εξαιρέσεων) που βλέπουμε σήμερα πλήρως αποϊδεολογικοποιημένη και ενσωματωμένη, που δεν είναι σε θέση να κατανοήσει τους αγώνες του Γκεβάρα –αφού πρώτα τον αποστέωσε ως λιβάνισμα σε φανελάκια και φλυτζάνια- για κάθε καταπιεσμένη πατρίδα του κόσμου, έχει καταστεί ο καλύτερος σύμμαχος του ιμπεριαλισμού και των σχεδιασμών του στη περιοχή. Υποταγμένη στα κελεύσματα των Αγορών, προτάσσει εντέχνως το θατσερικό δόγμα TINA (There Is No Alternative) θεωρώντας τα Μνημόνια  μονόδρομο, και παρουσιάζεται ως ανίκανη να μεταφέρει στο εξελικτικό πεδίο της ιστορίας εκείνο το μεγαλειώδες: «Να είμαστε ρεαλιστές! Να ζητάμε το αδύνατο.

Πηγή