Παρασκευή 7 Απριλίου 2017

Η ΑΠΙΣΤΕΥΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΕ "ΕΠΩΝΥΜΟ" ΣΧΟΛΕΙΟ!

Toυ Γιάννη Ντάσκα
Πριν πολλά χρόνια τα ιδιωτικά σχολεία ήταν σχολεία για να μοιράζουν απολυτήρια σε εκείνους που δεν τα

κατάφερναν στα δημόσια. Οχι όλα, αλλά τα περισσότερα.
Στη συνέχεια έφτασαν στο ακριβώς αντίθετο σημείο.
Τα ιδιωτικά ξεπέρασαν τα δημόσια και παρείχαν καλύτερες σπουδές κλπ.
Στις ημέρες μας ξαναγίνεται η εικόνα "μικτή".

Μερικά ιδιωτικά σχολεία είναι λαμπρά, άλλα είναι χώρος παραγωγής απολυτηρίων για μπούφους ή τεμπέληδες, αλλά και χώρος παραγωγής σκανδάλων κάθε μορφής.

Πριν δυο ημέρες, το προεδρείο της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Σχολείων με δημόσια ενημέρωση αποκάλυψε ότι σήμερα αρκετά και μερικά πολύ γνωστά ιδιωτικά σχολεία λειτουργούν με σοβαρές παρανομίες, ακόμα και στην σχετική άδεια λειτουργίας!

Από την ΟΙΕΛΕ ζητήσαμε και μας έστειλαν το κείμενο μιας καθηγήτριας με την ιστορία της σε ένα πασίγνωστο και πολύ φημισμένο για τις σπουδές "επωνύμων" ιδιωτικό σχολείο.

Διαβάστε το:

2010 – 2017: Η ιστορία μιας άνεργης Εκπαιδευτικού εν μέσω της ελληνικής κρίσης

Φανταστείτε το σκηνικό. Απρίλιος 2010, φρεσκοπαντρεμένη κοπέλα, έγκυος στον 3ο μήνα, εκπαιδευτικός σε ιδιωτικό σχολείο, πηγαίνει στο Υπουργείο Παιδείας να αιτηθεί για διορισμό στο Δημόσιο. Με την εγκύκλιο Διαμαντοπούλου το 2010 διορίζονταν ως μόνιμοι στο δημόσιο εκπαιδευτικοί που πληρούσαν τις εξής προυποθέσεις: 2ετη ή 3ετη προυπηρεσία στην εκπαίδευση και επιτυχία στον ΑΣΕΠ. Νόμιζε πως τα είχε όλα. Στην Ελλάδα όμως κυρίες και κύριοι, μονίμως νομίζεις αλλιώς!!! Η πατέντα “πάω για καλό και βρίσκω το μπελά μου” ανήκει μεγαλοπρεπώς σε αυτή τη χώρα….!

Στο Υπουργείο Παιδείας λοιπόν ανακάλυψε ότι δεν πληρούσε τις προυποθέσεις, διότι απλώς τα έως τότε διοριστήρια της ήταν παράνομα. “Επιτέλους, κάποιος πρέπει να ξεσκεπάσει το (...) για τις συνεχείς παρανομίες του” αναφώνησε μεγαλοπρεπώς μια υπάλληλος του Υπουργείου στον τομέα της Ιδιωτικής Εκπαίδευσης. Δηλαδή, η εκπαιδευτικός δεν ήταν διορισμένη με την προκαθορισμένη από τον νόμο διετή σύμβαση, αλλά ως αναπληρώτρια με μονοετείς συμβάσεις, κάτι το οποίο αγνοούσε. Ωστόσο δεν αναπλήρωνε κανέναν.

Πριν να εργασθεί στο (...), η εν λόγω κυρία εργαζόταν με επιτυχία στον ευρύτερο ιδιωτικό τομέα και ποτέ δεν είχε προβλήματα με μη νόμιμες διαδικασίες εργασιακών συμβάσεων. Καθότι πρώτη φορά διοριζόταν στον χώρο της εκπαίδευσης, καλή τη πίστη στον εργοδότη, δεν πίστευε ότι εκείνος θα την εκμεταλλευόταν και θα εξέδιδε εις βάρος της παράνομα διοριστήρια!!! Όμως ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αγαπάει και τον νοικοκύρη, λέει ο λαός μας….!

Η συνέχεια καταιγιστική. Αυτεπάγγελτη καταγγελία του Υπουργείου Παιδείας κατά (...) και του Προιστάμενου Αθμιας Β’ Αθήνας, διασυρμός και απόλυση της εκπαιδευτικού από τη Διοίκηση του (...) υποδεικνύοντας την, εμμέσως πλην σαφώς, ως “προδότη” και υπαίτιο απόλυσης κι άλλων συναδέλφων, (και όλα αυτά σε ομιλία παρουσία 200 εκπαιδευτικών), κλάματα, στεναχώριες, συναδελφική απομόνωση της εγκύου εκπαιδευτικού, και άλλα “ωραία” πράγματα…

Ωστόσο, μια απόλυση εγκύου δεν είναι εύκολη υπόθεση. Θέλει θράσος και μισανθρωπία για να το τολμήσει κάποιος εργοδότης. Από τη μία τραυματίζεται σοβαρά η ψυχολογία της, λόγω της ανισορροπίας που επέρχεται στη ζωή της και το μέλλον της οικογένειας της, από την άλλη συνεπάγεται με καταδίκη σε μακροχρόνια ανεργία. Δεν είναι μυστικό οι απίστευτες διακρίσεις που γίνονται στον εργασιακό τομέα όσον αφορά την πρόσληψη γυναικών με βάση την ηλικία τους και κυρίως την αναπαραγωγική περίοδο, μεταξύ 30-40 χρονών. Πώς ο διάολος φοβάται το λιβάνι…..κάπως έτσι αντιμετωπίζονται οι γυναίκες αυτής της κατηγορίας! Ο στερεοτυπισμός στο αποκορύφωμα του !!

Η κρίση στην ελληνική οικονομία, έφερε και το τελειωτικό χτύπημα στην περιπέτεια της πρωταγωνίστριας μας… Μετά το 2012, κι ενώ το παιδί της έφτασε τα 2 χρόνια, μπορούσε πλέον να εργαστεί όπως πριν! Που όμως; Σε ιδιωτικό σχολείο; Καμία τύχη….οι πόρτες κλειστές. Λίγο η συνολική κρίση, λίγο η καχυποψία των σχολαρχών όσον αφορά τον λόγο για τον οποίο διεκόπη η συνεργασία της εκπαιδευτικού με το (...), ποιος ξέρει!!

Στον υπόλοιπο ιδιωτικό ή δημόσιο τομέα;; Χιλιάδες υποψήφιοι για ελάχιστες θέσεις! Και φυσικά δεν συζητάμε για προσωπική εξέλιξη: με εισόδημα των 920 ευρω μηνιαίως καμία οικογένεια δεν μπορεί να έχει θετική εξέλιξη στην Αθήνα και σε κάποιες ακόμη μεγαλουπόλεις της Ελλάδας.

Εν μέσω εργασιακής ξηρασίας λοιπόν, η εκπαιδευτικός συνεχίζει τον δύσκολο αλλά δίκαιο δικαστικό αγώνα εναντίον της Εταιρίας που εκπροσωπείται από  (Διάσημο πολιτικό όνομα), έχοντας στη φαρέτρα της την τελεσίδικη αναγνώριση των διοριστηρίων της από το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών, τη νικητήρια απόφαση του Πρωτοδικείου Αθηνών που αναγνώρισε την ακυρότητα της απόλυση της, την συμπαράσταση της οικογένειας της, τον αδιάφθορο Δικηγόρο της και λίγους ακόμη αλλά άκαμπτους συμπαραστάτες που της υπενθυμίζουν διαρκώς πως το θάρρος και η αποφασιστικότητά της απέναντι στην κατάφωρη αδικία είναι από μόνη της μεγάλη αξία.

Σε μια Ελλάδα που δεν έχει σημασία πόσοι αλλά ποιοι είναι δίπλα σου, ελπίζουμε εν αναμονή της απόφασης του Εφετείου πως οι Δικαστικοί Λειτουργοί θα απονείμουν ανεπηρέαστοι τη δικαιοσύνη.

Για να γίνει η αξία και η ανταμοιβή του αγώνα της μεγαλύτερη, παράδειγμα για τη χειμαζόμενη, όχι μόνο από την κρίση αλλά και από την απουσία προτύπων, ελληνική κοινωνία!

Πριν δημοσιοποιήσουμε το όνομα του σχολείου, δίνουμε την ευκαιρία στην Ελληνική Πολιτεία να μας ζητήσει στοιχεία και, στο φημισμένο σχολείο το οποίο θα ενημερώσουμε, να λάβει θέση.

 Φυσικά και θα δώσουμε συνέχεια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..