Στο μικρό Γεράσιμο άρεσε από μικρό παιδί να βοηθά. Νεαρός όταν ήταν και δούλευε σε μια πιτσαρία, έπαιρνε αργά τη νύχτα, όταν έκλεινε το μαγαζί, όσες πίστες είχαν μείνει απούλητες και πήγαινε και τις μοίραζε σε άστεγους που κοιμόντουσαν νηστικοί
στους δρόμους, ή σε άλλους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας.
Τα χρόνια πέρασαν. Ο μικρός Γεράσιμος Μακρής μεγαλωμένος από τη μητέρα του, Στέλλα, με ευσέβεια προς το Θεό και αγάπη για τους ανθρώπους, ακολούθησε την ιεροσύνη και έφτασε να γίνει αρχιμανδρίτης. Τα τελευταία χρόνια υπηρετεί το Θεό και τους ανθρώπους, ως ιερατικός προϊστάμενος της κοινότητας του Τιμίου Σταυρού στο Μπρούκλιν της Ν. Υόρκης. Οι ενορίτες του τον χαρακτηρίζουν «ευλογία» για την Κοινότητά τους.
Με πρωτοβουλία του π. Μακρή, που έσπευσαν να στηρίξουν από την αρχή δύο ακόμα ομογενείς ιδρύθηκε ο φιλανθρωπικός οργανισμός «Holy Cross Brooklyn Outreach Center» ο οποίος φιλοξενείται προσωρινά στην κοινότητα του Τιμίου Σταυρού.
Φαγητά ετοιμάζονται, ρούχα συγκεντρώνονται και τις παγωμένες νύχτες του χειμώνα, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, προσφέρονται σε άστεγους, ενώ βοήθεια στέλνεται και στα σπίτια απόρων ασθενών και υπερηλίκων. Ηρωες στο μεγάλο αυτό έργο, είναι μαζί με τους διάφορους δωρητές και τα μέλη του Συμβουλίου του Οργανισμού αυτού, οι εθελοντές, νέοι στην πλειοψηφία τους, που αφιερώνουν τον πολύτιμο χρόνο τους, με προθυμία, υπό την καθοδήγηση και επίβλεψη του π. Μακρή.
Στους πολύτιμους αυτούς εθελοντές και το υποδειγματικό έργο που επιτελεί ο φιλανθρωπικός αυτός οργανισμός είναι αφιερωμένο το «Περιοδικό» του «Εθνικού Κήρυκα» αυτής της εβδομάδος. Οραμα του π. Μακρή και των ανθρώπων που τον στηρίζουν, είναι να αποκτήσει ο οργανισμός αυτός το δικό του οίκημα, κάπου στο Μπρούκλιν, για να προσφέρει τη βοήθειά του, σε άστεγους και άλλους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας, σε καθημερινή βάση, όπως συμβαίνει με άλλους παρόμοιους ξένους οργανισμούς.
Το έργο είχε αρχίσει βασικά από το 2008. «Οταν έγινα ιερατικός προϊστάμενος της κοινότητας του Τιμίου Σταυρού, θεώρησα ότι ήταν πολύ σημαντικό για την ενορία να βάλουμε κάτι στο πρόγραμμά της και να το κάνουμε σε μόνιμη βάση και όχι μερικές φορές το χρόνο», είπε ο π. Μακρής. «Ετσι άρχισε η προσπάθειά μας. Ποτέ δεν πετιέται φαγητό, που περισσεύει, εδώ στον Τίμιο Σταυρό. Και για να βοηθήσουμε δυστυχισμένους συνανθρώπους μας, είχαμε πάντα εθελοντές, που ήταν πρόθυμοι».
Το 2013 ιδρύθηκε ο οργανισμός Holy Cross Brooklyn Outreach Center, ο οποίος είναι μη κερδοσκοπικός και το πιο σημαντικό, πανορθόδοξος. Που σημαίνει ότι είναι και θα είναι «ανοιχτός» για συνεργασία με όλες τις ελληνορθόδοξες κοινότητες, άτομα, αλλά και άλλους φορείς, στο Μπρούκλιν.
Τα πρώτα ιδρυτικά στελέχη του οργανισμού αυτού είναι ο π. Μακρής, η Ζωή Κουτσουπάκη, γνωστό και δραστήριο στέλεχος της Ομογένειας που είναι Α’ Αντιπρόεδρος και η Μαρία Βασάκα-Μονιούδη, που είναι Πρόεδρος.
«Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να υπάρχει και να πετύχει αυτή η προσπάθεια», τόνισε ο π. Μακρής. «Υπάρχει πολύς πόνος, εκεί έξω. Θυμάμαι τους άστεγους στους δρόμους του Μανχάταν από τότε που ήμουν παιδί. Και το πρόβλημα συνεχίζεται. Δεν πρέπει να αδιαφορήσουμε για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Είναι ένα μέρος του ποιμαντικού έργου του ίδιου του Χριστού. Ο Χριστός δεν κήρυττε μόνο, αλλά συνεχώς βοηθούσε τους πτωχούς και θεράπευε αυτούς που είχαν ανάγκη. Εφόσον είμαστε ορθόδοξοι Χριστιανοί, οφείλουμε να μην αμελήσουμε να βοηθάμε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Αυτό, είναι μέσα στο έργο της Εκκλησίας».
Το Διοικητικό Συμβούλιο του οργανισμού, απαρτίζεται ως εξής: Μαρία Βασάκα-Μονιούδη, Πρόεδρος, Ζωή Κουτσουπάκη, Α’ Αντιπρόεδρος, Ιωάννης Παυλάκος, Β’ Αντιπρόεδρος, Πίτερ Κοντοπυράκης, Α’ Ταμίας, Κρις Ελισσον, Β’ Ταμίας και Κλόντια Ζέιν, Βιργινία-Μαρία Σταυρίδη, Χρυσάφω Μαδημένου-Φεράρα, Τίνα Νασοπούλου, Ντίνα Καπετανάκη, Ματίνα Μονιούδη και Πολίν Παντελάκη-Δαβήτα, μέλη. Πνευματικός σύμβουλος είναι, φυσικά, ο π. Γεράσιμος Μακρής.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στο πλευρό του Συμβουλίου του οργανισμού, υποστηρίζοντας και βοηθώντας το έργο του, είναι το Διοικητικό Συμβούλιο της κοινότητας του Τιμίου Σταυρού του Μπρούκλιν, πρόεδρος του οποίου είναι ο δικηγόρος Δημήτρης Καλαμαράς. Η υποστήριξη της Κοινότητας στο έργο του οργανισμού είναι πολύτιμη, αφού η ενορία δέχτηκε τη φιλοξενία του στις εγκαταστάσεις της. Στην κουζίνα της μαγειρεύονται τα φαγητά που διανέμονται στους άστεγους, ενώ στους χώρους της συγκεντρώνονται τα είδη ρουχισμού, γίνεται η ετοιμασία με τα πακέτα που θα δοθούν και από εκεί αρχίζουν τα νυκτερινά δρομολόγια σε περιοχές με άστεγους στη Νέα Υόρκη.
Η Κοινότητα έχει σήμερα ως μέλη της, περισσότερες από 500 οικογένειες.
Το όνειρο του π. Μακρή είναι να δημιουργηθεί κάτι που θα βοηθά τους άστεγους και άλλους συνανθρώπους μας με ανάγκες, σε μόνιμη βάση. «Βοηθάμε συνανθρώπους μας τώρα, αλλά προσπαθούμε να έχουμε ένα ίδρυμα», είπε. «Προσωπικά, πάντα μοιραζόμουν τα όνειρά μου με άλλους. Τους έλεγα ότι πρέπει να δημιουργηθεί το ίδρυμα, ότι πρέπει να έχουμε κάτι πιο μόνιμο. Πρέπει η προσπάθεια να μη σταματήσει, εάν εγώ φύγω ή κάτι άλλο αλλάξει. Η Μαρία Βασάκα-Μονιούδη, που είναι πρόεδρος, έχει δώσει όλα αυτά τα χρόνια, την ψυχή της στο έργο αυτό και γι’ αυτό την ευγνωμονώ. Είναι πολυάσχολη, αλλά κάνει πάρα πολλά πράγματα για τον οργανισμό, γιατί εγώ ως ιερέας της Κοινότητας έχω τόσα άλλα καθήκοντα. Η Ζωή Κουτσουπάκη, επίσης, που είναι κι αυτή πολυάσχολη, πάντα μου έλεγε ότι αυτό είναι και δικό της όνειρο, να βοηθάει τους φτωχούς».
Κάθε μήνα ετοιμάζονται περισσότερα από 200 πλήρη πακέτα με φαγητά και νερά τα οποία διανέμονται σε άστεγους στους δρόμους του Μανχάταν. Εκεί, επειδή υπάρχουν περισσότερος κόσμος και φώτα, σε σύγκριση με άλλες περιοχές, συγκεντρώνονται πολλοί, γιατί νιώθουν μεγαλύτερη ασφάλεια.
Εθελοντές, επίσης, μεταφέρουν και προσφέρουν φαγητά σε περισσότερες από 40 οικογένειες της περιοχής της Κοινότητας, οι περισσότερες από τις οποίες είναι ελληνικές.
Πρόσφατα σε εκδήλωση του οργανισμού για τη συγκέντρωση χρημάτων, βραβεύτηκε ο Πανορμίτης Τσάβαρης, για τις υπηρεσίες του, ως μάγειρας στην ετοιμασία φαγητών τα οποία διανέμονται σε αναξιοπαθούντες.
Στους εθελοντές θα πρέπει να προστεθούν και ο Γεώργιος Μπλέτσης, που μαγειρεύει κι αυτός, καθώς και ο Bill Stoddard ο οποίος, όπως είπε ο π. Μακρής, κάθε φορά πηγαίνει με μεγάλη χαρά και διανέμει φαγητό σε άστεγους.
Τα παιδιά επίσης του ημερήσιου σχολείου της Κοινότητας του Τιμίου Σταυρού, καθώς και πρόσκοποι προσφέρουν τις υπηρεσίες τους, όπως και παιδιά της Αντιοχειανής Εκκλησίας της περιοχής.
Την τρίτη Παρασκευή κάθε μήνα γίνεται η νυκτερινή «έξοδος» των εθελοντών για διανομές φαγητών και άλλων χρήσιμων ειδών στους άστεγους της Ν. Υόρκης.
«Οι περισσότεροι από τους άστεγους αυτούς στους δρόμους του Μανχάταν είναι άνθρωποι με καλοσύνη, που χαίρονται όταν μας βλέπουν και μας μιλούν και ευχαριστούν εμάς και το Θεό», είπε ο π. Μακρής. «Το Ευαγγέλιο μας λέει ότι ο Χριστός ευσπλαχνίσθη τον όχλο. Πρέπει κι εμείς να είμαστε ευσπλαχνικοί, να πονάμε για τον συνάνθρωπό μας. Δεν αρκεί να κάνουμε κάτι, επειδή έχουμε υποχρέωση. Πρέπει να αισθανθούμε τον πόνο του άλλου. Η Εκκλησία μας πρέπει να παραδειγματίζει για το τί θα προσφέρουμε στο συνάνθρωπό μας που έχει ανάγκη. Ο οργανισμός μας, βοηθά στο να καταλάβουμε το έργο της εκκλησίας μας».
Με αφορμή αυτές τις σκέψεις του, ο π. Μακρής πρόσθεσε ότι «πιστεύω ότι η νεολαία μας που προσφέρει τις εθελοντικές της υπηρεσίες, νιώθει αυτή την ανάγκη».
Ο π. Μακρής θυμάται πάντα την περίπτωση μιας Ελληνίδας, που ζούσε μέσα σ’ ένα αυτοκίνητο. «Μου είπε ότι μένει για πολλά χρόνια στο αυτοκίνητο, γιατί δεν έχει που αλλού να μείνει”, εξήγησε. “Θεωρεί μάλιστα ευλογία από το Θεό που έχει κι αυτό και μένει και της δίνει τουλάχιστον κάποια προστασία, από το να μη κοιμάται στα πεζοδρόμια, ή μέσα σε χάρτινες κούτες στους δρόμους, όπως τόσοι άλλοι».
Μέλη της Κοινότητας και άλλα άτομα προσφέρουν στον οργανισμό συνεχώς, διάφορα είδη ρουχισμού το οποία είναι πολύ χρήσιμα κυρίως κατά τους χειμερινούς μήνες. Τα εσώρουχα είναι ιδιαίτερα αναγκαία, γιατί οι άστεγοι δεν έχουν ευκαιρίες ούτε να τα πλύνουν, ούτε να πλυθούν, οπότε μετά από ένα διάστημα αυτά που φορούν τα πετάνε. Προσφέρονται επίσης και πολλά άλλα είδη πρώτης ανάγκης.
Πριν καιρό, κυρίες είχαν πλέξει κασκόλ που τα πρόσφεραν μαζί με καπέλα στον οργανισμό τα οποία στη συνέχεια δόθηκαν σε φτωχούς συνανθρώπους μας. «Θυμάμαι εκείνη τη χειμωνιάτικη βραδιά με πολύ κρύο, που τα δώσαμε σε άστεγους. Ηταν σαν να τους δίναμε διαμάντια», είπε με συγκίνηση ο π. Μακρής. «Μέσα σε 20 λεπτά της ώρας δώσαμε γύρω στα 150 κασκόλ».
Ο π. Μακρής υποστήριξε ότι «πολλές φορές αυτοί οι συνάνθρωποί μας που ζουν στους δρόμους πιστεύουν περισσότερο από εμάς». Και συμπλήρωσε: «Μπορεί να μην είναι ορθόδοξοι, αλλά επειδή δεν έχουν τίποτε, γνωρίζουν ότι βιώνουν από το Χριστό και η ζωή τους είναι εξαρτημένη από τον Χριστό. Ενώ εμείς, που έχουμε τις ανέσεις μας, το μισθό μας, το σπίτι μας, νομίζουμε πολλές φορές ότι όλα είναι δικά μας αποκτήματα. Εχουμε βέβαια το σωστό πιστεύω εμείς οι Ορθόδοξοι, αλλά ίσως αυτοί οι άνθρωποι να είναι πιο κοντά στο Θεό. Βλέπω την πίστη τους. Εμείς τους δίνουμε ένα πακέτο και αυτοί ευχαριστούν και δοξολογούν το Θεό. Ενώ εμείς τα έχουμε, τα πετάμε στα σκουπίδια και ούτε που σκεπτόμαστε το Θεό για το φαγητό που τρώμε κάθε μέρα».
Πριν τρεις περίπου μήνες οργανώθηκε ερανική εκδήλωση στο ομογενειακό εστιατόριο «Casa Calamari» στο Μπέιριτζ του Μπρούκλιν, υπέρ της δημιουργίας στο Μπρούκλιν, ενός μόνιμου κέντρου σίτισης των αστέγων, που θα είναι ανοικτό καθημερινώς.
Οπως είχε τότε γράψει ο «Ε.Κ.» στην εκδήλωση έδωσαν το παρών τους 100 περίπου ομογενείς και συγκεντρώθηκαν περισσότερα από 20.000 δολάρια.
Για το έργο του οργανισμού και το όραμα προς απόκτηση πανορθόδοξου κέντρου στο Σάνσετ Παρκ του Μπρούκλιν, μίλησαν ο π. Μακρής και η πρόεδρος Μαρία Βασάκα – Μονιούδη. Ευχαρίστησαν, επίσης, τους χορηγούς και τους υποστηρικτές της εκδήλωσης που για τρίτη συνεχόμενη χρονιά συμμετείχαν στην ερανική εκδήλωση. Στην αίθουσα είχε τοποθετηθεί ένας πίνακας που έδειχνε ως στόχο το ποσό των 100.000 δολαρίων. Με την εκδήλωση εκείνη, το συνολικό ποσό που είχε συγκεντρωθεί μέχρι τότε, είχε φθάσει τις 87.000 περίπου δολάρια.
Συγκινητική ήταν η αναφορά κατά την εκδήλωση, σε τρία μικρά παιδιά της Ομογένειας, που εργάστηκαν, υποδειγματικά, για τη συγκέντρωση χρημάτων. Πρόκειται για την Κωνσταντίνα (Νάντια) Παυλάκου, την Αριάννα Ζιβάνοβιτς, που πρόσφεραν τα χρήματα του κουμπαρά τους και την Κυριακή (Κύρα) Νεαμονιτάκη, η οποία πούλησε 1500 πακέτα με μπισκότα, τα οποία πουλούν οι πρόσκοποι για να ενισχύσουν τα προγράμματά τους.
Για την ίδρυση του μόνιμου κέντρου υπέρ των αστέγων και άλλων αναξιοπαθούντων, ο π. Μακρής έφερε ως παράδειγμα τον παλαιό αμερικανικό φιλανθρωπικό οργανισμό «Bowery Mission», όπως και άλλες ξένες οργανώσεις. «Οταν δεν έχουν άλλα κρεβάτια για να φιλοξενήσουν άστεγους, τους βάζουν ακόμα και μέσα στην εκκλησία τους», είπε, «ενώ εμείς, πολλές φορές, όταν υπάρχει ένας άστεγος έξω από τις εκκλησίες μας, τον διώχνουμε και τον περιφρονούμε. Εμείς, οι ορθόδοξοι δεν πρέπει να έχουμε έστω και ένα παρόμοιο ίδρυμα για τη σίτιση και φιλοξενία αστέγων;”.
Σε πρώτη φάση στόχος είναι να ενοικιαστεί κάποιος χώρος για τη δημιουργία του μόνιμου κέντρου, που θα εξυπηρετεί με φαγητό και ρουχισμό όσους μπορεί και θα λειτουργεί όσες μέρες είναι δυνατόν. Αργότερα, θα γίνει αναβάθμιση ώστε να εξυπηρετούνται καλύτερα και περισσότερα άτομα, και σε καθημερινή βάση. Το πρώτο βήμα θα γίνει με την ενοικίαση χώρου, όταν συγκεντρωθεί το ποσό των 100.000 δολαρίων. Οπως είπε ο π. Μακρής ήδη έχουν συγκεντρωθεί περισσότερο από 90.000 δολάρια. Υπολογίζεται ότι η ενοικίαση χώρου και η λειτουργία του κέντρου σε πρώτη φάση θα γίνει στις αρχές της επόμενης χρονιάς.
Για τη σημασία του έργου του «Holy Cross Brooklyn Outreach Center», η πρόεδρος, Μαρία Βασάκα-Μονιούδη, τόνισε την ανάγκη να υπάρχει ένας πανορθόδοξος χριστιανικός οργανισμός, που θα είναι αφιερωμένος στην παροχή υλικής, συναισθηματικής και πνευματικής υποστήριξης σε απόρους της Ν. Υόρκης
«Είμαστε όλοι άνθρωποι και κάποια στιγμή στη ζωή μας μπορεί να χρειαζόμαστε βοήθεια από έναν άλλο», τόνισε. Πρόσθεσε δε ότι, «ο Χριστός δίδαξε την παροχή βοήθειας σε εκείνους που βρίσκονται σε ανάγκη. Πολλές άλλες θρησκείες έχουν δημιουργήσει παρόμοια κοινωφελή ιδρύματα. Η αποστολή αυτή είναι σημαντική για μάς, γιατί βλέπουμε καθημερινώς τριγύρω μας τόσους πολλούς άτυχους ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκες και θέλουμε να τους βοηθήσουμε», είπε η κ. Μονιούδη. «Βλέπουμε οικογένειες που ζουν στο δρόμο, κοιμούνται σε χαρτόκουτα στα σκαλιά των εκκλησιών, και ψάχνουν στα σκουπίδια να βρουν κάτι να φάνε. Βλέπουμε ηλικιωμένους ανθρώπους που εργάστηκαν σ’ όλη τους τη ζωή να υποφέρουν, να μη μπορούν να φροντίσουν για τον εαυτό τους και να πασχίζουν να επιβιώσουν. Αισθανόμαστε το καθήκον να τους βοηθήσουμε. Εάν έχουμε τη δυνατότητα να βοηθήσουμε, πρέπει να βοηθάμε τους φτωχούς αυτούς συνανθρώπους μας που βρίσκονται σε ανάγκη».
Με θερμά λόγια η κ. Μονιούδη μίλησε για τους συνεργάτες της και ιδιαίτερα τους εθελοντές, που με αισθήματα αληθινής χριστιανικής αγάπης, εργάζονται για να μη σβήσει το έργο του οργανισμού το οποίο επιτελεί ένα τόσο θεάρεστο έργο, βοηθώντας συνανθρώπους μας με ανάγκες.
«Εχουμε ένα φανταστικό Διοικητικό Συμβούλιο με ανθρώπους που εκπροσωπούν διάφορες ορθόδοξες χριστιανικές εκκλησίες στην περιοχή του Μπρούκλιν», είπε. «Ολοι εργαζόμαστε για ένα κοινό στόχο, να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Ξεκινήσαμε πριν από εννέα χρόνια, υπό την καθοδήγηση του πατρός Γερασίμου Μακρή. Είμαστε ευλογημένοι που έχουμε αφοσιωμένους εθελοντές από την εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, την Κοίμηση του Θεοτόκου, την εκκλησία του Αγίου Νικολάου Αντιοχείας, την εκκλησία της Αγίας Μαρίας και την εκκλησία των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης. Εχουμε, επίσης, εθελοντές από οργανώσεις νεολαίας μας, όπως οι Προσκόποι, αγόρια και κορίτσια, GOYA & SOYA και από την περιοχή του Μπρούκλιν».
Η κ. Μονιούδη, υπογράμμισε την ανάγκη να βοηθήσουν όλοι, ώστε να υλοποιηθεί το όραμα για την απόκτηση από τον οργανισμό, δικής του στέγης.
«Τα τελευταία χρόνια έχουμε προσφέρει περισσότερα από 27.000 γεύματα σε άστεγους, 1.350 μαγειρεμένα σπιτικά γεύματα και 2.700 τσάντες είδη παντοπωλείου σε γείτονές μας που έχουν ανάγκη. Αλλά δυστυχώς αυτό δεν αρκεί», τόνισε. «Η ανάγκη είναι μεγάλη. Υπολογίζεται ότι στη Νέα Υόρκη υπάρχουν 60.000 άστεγοι και υπάρχουν πολλοί ηλικιωμένοι στην κοινότητά μας που αγωνίζονται να επιβιώσουν. Πρέπει να κάνουμε περισσότερα, επειδή αυτοί οι άνθρωποι χρειάζονται τη βοήθειά μας. Ο στόχος μας είναι να ανοίξουμε ένα κέντρο όπου οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη να μπορούν να πηγαίνουν να γευματίζουν σε τακτική βάση και να παίρνουν καθαρά ρούχα για να φορέσουν ώστε να αισθανθούν σαν ανθρώπινα όντα.
Να μπορούν, στο κέντρο αυτό που οραματιζόμαστε, να βρίσκουν εκτός από φαγητό, πνευματική καθοδήγηση και υποστήριξη στις δύσκολες στιγμές τους. Το πρόβλημα είναι μεγάλο και χρειαζόμαστε μεγάλη βοήθεια. Εάν όλοι προσφέρουν λίγη βοήθεια, μπορούμε όλοι μαζί να κάνουμε μια μεγάλη διαφορά. Χρειαζόμαστε δωρητές για να υποστηρίξουμε τις προσπάθειές μας. Χρειαζόμαστε και εθελοντές, που θα βοηθήσουν στις αγορές, στη διανομή, στην ταξινόμηση των ειδών ρουχισμού, στην ετοιμασία των φαγητών, στις αναγκαίες τηλεφωνικές επικοινωνίες και σε ό,τι άλλο χρειάζεται το έργο μας, που είναι έργο όλων. Υπάρχουν πολλοί τρόποι με τους οποίους μπορούμε να συνεργαστούμε για να βοηθήσουμε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Οι ενδιαφερόμενοι, μπορούν να επισκεφτούν την ιστοσελίδα μας, www.HCBOC.org, για να δούν τις προσεχείς δραστηριότητές μας, στις οποίες μπορούν να συμμετάσχουν».
Aπό την πλευρά της η Ζωή Κουτσουπάκη, ανώτατο στέλεχος ελληνικών και αμερικανικών τραπεζών για πολλά χρόνια, επίσης παλαιός και δραστήριος παράγοντας της Ομογένειας, που είναι ιδρυτικό μέλος κι αυτή του οργανισμού, δήλωσε ότι βλέποντας πόσος πόνος υπήρχε στους συνανθρώπους μας, αποφάσισαν, ως πρωτεργάτες, να προχωρήσουν στη δημιουργία του φιλανθρωπικού αυτού φορέα.
«Εχουμε σήμερα πάρα πολλούς νέους που βοηθούν», είπε η κ. Κουτσουπάκη. «Οι εθελοντές μας είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν τους συνανθρώπους μας με ανάγκες. Βοηθούν σε ό,τι χρειάζεται το έργο του οργανισμού μας. Και μέσα στη νύχτα, μεταφέρουν και διανέμουν φαγητά και άλλα είδη σε άστεγους στους δρόμους της Ν. Υόρκης. Εχουν αρχίσει, επίσης και συγκεντρώνουν και ρουχισμό που δίνουμε σε άστεγους. Υπάρχει πάρα πολύς κόσμος που δεν έχει να φάει», είπε. «Το όνειρο του π. Γεράσιμου, γιατί δική του ήταν η ιδέα και εμείς τον ακολουθούμε, σαν παράδειγμα ιερέα, είναι να αποκτήσει ο οργανισμός μας τη δική του στέγη. Οσο για τον π. Γεράσιμο, είναι χαρά και τιμή μας να τον έχουμε στον Τίμιο Σταυρό. Εχει αλλάξει πάρα πολύ την Κοινότητα. Εχει φέρει κοντά τη Νεολαία μας.
Ο σκοπός μας στην αρχή είναι να συγκεντρωθούν 100.000 δολάρια, και να δημιουργήσουμε ένα κτίριο στο οποίο να μπορούν οι αναξιοπαθούντες συνάνθρωποί μας, ασχέτως θρησκεύματος, να πηγαίνουν να φάνε οποιαδήποτε στιγμή, καθημερινώς. Δυστυχώς, έχουμε και αρκετούς Ελληνες που είναι άστεγοι και αναξιοπαθούντες. Προσωπικά το γνωρίζω αυτό, γιατί εκτός από τον οργανισμό αυτό, μαζί με άλλους δύο, πηγαίνουμε κάθε Χριστούγεννα, Ημέρα των Ευχαριστιών και Πάσχα σε 40 περίπου οικογένειες για να τις βοηθήσουμε. Φέτος, προσθέσαμε και άλλους. Βλέπουμε, λοιπόν, πόσες ελληνικές οικογένειες υποφέρουν και έχουν μεγάλη ανάγκη και μας λένε χίλια “ευχαριστώ”».
Η κ. Κουτσουπάκη τόνισε ότι για να υλοποιηθεί το όνειρο να υπάρχει ένα μόνιμο κτίριο για τους άστεγους και άλλους αναξιοπαθούντες, «πρέπει να βοηθήσουν όλοι οι ομογενείς, με όποιο τρόπο μπορούν». Σχετικά, έκανε επαινετική αναφορά στα προαναφερθέντα τρία παιδιά, που βοήθησαν για την επιτυχία της ερανικής εκστρατείας. «Τα παιδιά αυτά, αποτελούν παράδειγμα για πολλούς ομογενείς που έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν λίγο ή περισσότερο για να βοηθήσουμε το όνειρο αυτό, ώστε να γίνει πραγματικότητα το όνειρο του π. Γεράσιμου και όλων μας».
Για τη μεγάλη βοήθεια των εθελοντών, η κ. Κουτσουπάκη είπε, επίσης, ότι τους αξίζουν πολλά συγχαρητήρια. «Εχουμε πάρα πολλούς νέους που συμβάλλουν στο έργο μας», τόνισε, «και θα θέλαμε να καλέσουμε και όποιο άλλο νέο και νέα που θέλουν να συμβάλλουν, να επικοινωνήσουν με τον π. Γεράσιμο ο οποίος θα χαρεί να τους γνωρίσει. Χρειαζόμαστε και άλλους εθελοντές, γιατί συνεχώς βοηθούμε όλο και περισσότερους συνανθρώπους μας και οι ανάγκες αυξάνονται. Ευχαριστούμε όλους τους εθελοντές, όπου και αν βοηθούν. Χωρίς αυτούς τους εθελοντές, το έργο μας δεν θα μπορούσε να έχει την επιτυχία που έχει σήμερα», κατέληξε η κ. Κουτσουπάκη.
Πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..