Ήταν δύο δημοτικοί υπάλληλοι και δούλευαν πυρετωδώς μέσα στο καταμεσήμερο. Ο ένας έσκαβε, έσκαβε, έσκαβε και έφτιαχνε τρύπες, και ο άλλος τον ακολουθούσε
και τις γέμιζε ξανά με χώμα. Ένας περαστικός που τους χάζευε, απόρησε τι κάνανε αφού ο ένας έσκαβε και ο άλλος ξαναγέμιζε τις τρύπες.
Λέει λοιπόν σε αυτόν που έσκαβε:
- Πραγματικά εκτιμώ τη δουλειά που κάνετε και το ότι δουλεύετε με τόση όρεξη για την πόλη μας αλλά τι στο καλό κάνετε αφού ο άλλος έρχεται και σου ξαναγεμίζει τις τρύπες που σκάβεις;
Και αυτό του απαντάει:
- Αστείο πρέπει να φαίνεται σε κάποιον απέξω, αλλά αυτός που φυτεύει τα δέντρα είναι άρρωστος σήμερα…
και τις γέμιζε ξανά με χώμα. Ένας περαστικός που τους χάζευε, απόρησε τι κάνανε αφού ο ένας έσκαβε και ο άλλος ξαναγέμιζε τις τρύπες.
Λέει λοιπόν σε αυτόν που έσκαβε:
- Πραγματικά εκτιμώ τη δουλειά που κάνετε και το ότι δουλεύετε με τόση όρεξη για την πόλη μας αλλά τι στο καλό κάνετε αφού ο άλλος έρχεται και σου ξαναγεμίζει τις τρύπες που σκάβεις;
Και αυτό του απαντάει:
- Αστείο πρέπει να φαίνεται σε κάποιον απέξω, αλλά αυτός που φυτεύει τα δέντρα είναι άρρωστος σήμερα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ρίξε και εσύ μια αλήθεια ή ένα ψέμα ή κι ακόμα άλλη μιά αοριστία..